12 marca był wyjątkowym dniem dla uczniów klas maturalnych z dwóch powodów. Pierwszym było zwolnienie z lekcji, drugim, co okazało się nieco później, było genialne przeżycie teatralne.
„Tango” autorstwa Sławomira Mrożka, dla większości wcześniej nieznane, okazało się zupełnie nowym przekazem formy współczesnej sztuki. Coś, z czym w szkole nie mieliśmy jeszcze styczności. Inteligentny przekaz i groteskowy humor w wyjątkowy, jedyny w swoim rodzaju sposób przedstawia problemy naszego społeczeństwa.
Nic w „Tangu” nie jest tak, jak powinno być. Absurdalność rodziny bohaterów, odwrócenie ról społecznych, komizm w zachowaniu postaci dramatu; wszystko to składa się na mistrzowski obraz groteski w sztuce. Pamiętajmy jednak, że zabiegi te nie ograniczają się do zaciekawienia prostego tłumu, a zmierzają do pokazania rzeczywistości, stworzenia obrazu społeczeństwa w kryzysie.
Artur, młody, bo 25-letni mężczyzna, jest kompletnym przeciwieństwem tego, jak postrzegamy młodych ludzi. Walczy z nowoczesnością swojej rodziny. Jego babcia zachowuje się jak nastolatka, a ojciec, kreując się na inteligentnego i buntowniczego artystę, w rzeczywistości siedzi w domu w piżamie i nie reprezentuje swoją postawą zbyt wiele.
Niekończąca się walka doprowadza do przegranej obu stron, a w rezultacie Edek, niezwiązany z rodziną, prosty mężczyzna wprowadza władzę silnej ręki. Totalitaryzm w samym sercu demokracji krzyczącej o prawach obywatela i o wolności ekspresji jednostki.
Zakończenie można podsumować przysłowiem: „Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta”. Chociaż role w tym wypadku zostały odwrócone, problem pozostaje ten sam. Brak kompromisu, walka poglądów rozwarstwia nasze społeczeństwo, pozostawiając szczeliny, przez które może przecisnąć się prawdziwy nieprzyjaciel.
Czytane czy oglądane w teatrze „Tango” budzi wiele emocji. Inscenizacja dramatu Mrożka w Teatrze Zagłębia była szczególnie wyjątkowa. Sztuka w reżyserii Bogdana Cioska zachwyciła wszystkich obecnych. Młodzież coraz rzadziej interesuje się sztuką, muzea i teatry nie są zbyt częstym miejscem spotkań, dlatego powinniśmy wyciągnąć z tego doświadczenia jak najwięcej. Rozwijające przeżycie estetyczne i w rezultacie godziny spędzone na dyskusji to jedna z najlepszych form spędzenia czasu, jakiej możemy doświadczyć. Życie bez sztuki byłoby szarą rutyną. Dlatego… do teatru!
Daria Błaszkiewicz, kl. 3hum
