Niezwykle cieszy nas fakt, że staszicowscy klubowicze otwarci są na dyskusje, które dotyczą nie tylko tekstów nowych i bestsellerowych, ale także utworów starszych, zapominanych, niejednokrotnie bardzo wymagających i niedających jedynie łatwej rozrywki. Tak było wczoraj, kiedy w kilkunastoosobowym gronie rozmawialiśmy na temat wydanej w 1846 roku romantycznej powieści „Poganka” Narcyzy Żmichowskiej.
Książka autorstwa prekursorki polskiego ruchu emancypacyjnego, propagatorki idei siostrzeństwa, zaskoczyła nas wszystkich nie tylko swoim oryginalnym stylem, ale także bezsprzecznym nowatorstwem.
Ku naszemu zaskoczeniu w „Pogance” odnaleźliśmy motywy, które kilkadziesiąt lat później Oscar Wilde wykorzystał w omawianym przez nas rok temu „Portrecie Doriana Graya”.
Zaproponowane przez nas interpretacje uwzględniały między innymi kontekst biograficzny, który w burzliwym związku Beniamina i Aspazji pozwolił nam dostrzec odbicie skompilowanej relacji samej Żmichowskiej z arystokratką Pauliną Zbyszewską.
Już dziś możemy zapowiedzieć, że kolejne spotkanie Klubu odbędzie się 4 kwietnia. Wiemy, jak wiele osób cierpliwie czekało na ten moment, dlatego z przyjemnością ogłaszamy, że wiosenna dyskusja dotyczyć będzie jednej z najlepiej sprzedających się powieści science fiction – „Diuny” Franka Herberta!
————-
We are extremely pleased that students participating in the meetings of the school’s book club are open to discussing older, forgotten texts, which are often very challenging and do not just provide easy entertainment. Such was the case yesterday, when in a group of a dozen people we discussed the romantic novel “Poganka” by Narcyza Żmichowska, published in 1846.
The book, written by the forerunner of the Polish emancipation movement and promoter of the idea of sisterhood, surprised us all not only with its original style, but also with its unquestionable novelty.
To our surprise, in “Poganka” we found motifs that decades later Oscar Wilde used in “The Portrait of Dorian Gray,” which we discussed a year ago.
