Pamięć to niewątpliwie jedno z najpiękniejszych dziedzictw, które pozostawiamy po sobie. To ślad, który kształtuje serca pamiętających i czyni historię bogatszą.
W naszej szkole pamięć nie jest jedynie abstrakcyjnym pojęciem. To nasza tradycja, nasza rzeczywistość. To pielęgnowanie wspomnień o tych, którzy przemierzali szkolne korytarze, o nauczycielach, którzy przekazywali wiedzę, o uczniach, którzy byli częścią szkolnej społeczności, a którzy teraz są z nami tylko w pamięci.W dniach poprzedzających Uroczystość Wszystkich Świętych klasy pierwsze wyruszyły na cmentarz, aby odwiedzić groby tych, którzy stanowili nieodłączną część szkolnej historii. To tam, przy mogiłach nauczycieli i uczniów, wzruszeni i pełni szacunku, wspominaliśmy ich życie i osiągnięcia. Zapaliliśmy znicze na grobach m.in. dyrektora Waldemara Zillingera, dyrektora Stanisława Krzanowskiego, profesorów: Jerzego Krama, Mieczysława Kociołkowskiego, Władysławowa Powiadowskiego, ks. Pawła Głowały, Bogdana Rudzkiego, Roberta Żabówki. Światło pamięci zapłonęło także na grobach uczniów, a wśród nich byli Stanisław Latosiński i Edward Stacherski, którzy zginęli w powstaniach śląskich.
Uporządkowaliśmy także teren przed szkołą wokół Kamienia Pamięci – symbolicznego miejsca, które przypomina nam o tych, którzy oddali życie na polach bitewnych. Znicze, które zapaliliśmy, nie tylko rozświetliły wieczór, ale także nasze serca, przypominając nam o wartościach, za które oni oddali swe życie.
W tych chwilach refleksji odkrywamy, że pamięć jest mostem między przeszłością a teraźniejszością. To nie nostalgia, ale przypomnienie o naszych korzeniach, fundamentach, które kształtują naszą tożsamość. Każde nazwisko, każde miejsce, każda historia, które są związane z sosnowieckim Staszicem, to cegiełka w murze prawie 130-letniej tradycji naszej szkoły.
————
„A man does not die as long as he lives in the memory of others” – Albert Schweitzer
STASZIC REMEMBERS!
Memory is undoubtedly one of the most beautiful legacies that we leave to each other. It is like a trace which shapes our hearts and enriches our history.
Memory is not treated solely like an abstract concept in our school. It is our tradition and it is our reality. It is also cherishing our memories about those who were once walking down the school corridors – the teachers sharing their knowledge and the students who belonged to our school community. They are still with us although they passed away.
Before the All Saints’ Day celebrations started the first-graders had visited the cementary to tidy up the graves of those who are the integral part of our history. The students were touched and full of respect for the deceased teachers and graduates of our school and they remembered their lives and achievements. They lit the candles on the graves of Headmaster Waldemar Zillinger, , Headmaster Stanisław Krzanowski, Jerzy Kram, Mieczysław Kociołkowski, Władysław Powiadowski, priest Paweł Głowała, Bogdan Rudzki, Robert Żabówka.Our students salso commemorated Stanisław Latosiński and Edward Stacherski – Staszic graduates who died fighting for freedom in Silesian Uprisings.
The first-graders tidied up the area around the Stone of Memory – a symbolic place in front of our school. It reminds us about all the heroes who gave their lives on the battlefields. The candles that were lit did not only brighten up the evening but also our hearts. We could reflect on the values our heroes were ready to die for.
In such moments of reflection we arrive at the conclusion that memory is like the bridge which spans past and present. It is not the nostalgia but the reminder of our roots and foundations that shape our identity. Every single name, place and story is just another brick in the wall of our school.
