„DZIEŃ DOBRA” przypadający na 24.04 w II Niedzielę Wielkanocną zwaną Niedzielą Miłosierdzia, było także świętem patronalnym CARITAS, jednej z największych charytatywnych organizacji pozarządowych w Polsce.
Wolontariusze z naszej szkoły, wraz z koordynatorkami wzięli aktywny udział w jego obchodach.
Nie tylko w tym dniu, ale w ciągu kolejnych dni tygodnia, zamienili ideę miłosierdzia na działanie na rzecz drugiego człowieka.
Już podczas niedzielnej Mszy św. w katedrze pw. Wniebowzięcia NMP, nasi uczniowie pomogli przygotować liturgię słowa. Po zakończeniu Eucharystii, wolontariusze rozdawali słodycze i zachęcali wiernych do udziału w akcji, wreszcie osobiście wystąpili w koncercie charytatywnym, o czym będzie mowa dalej.
Dzieło niesienia dobra innym kontynuowaliśmy w szkole. Czwartkowy charytatywny kiermasz ciast i ciasteczek z dołączonymi karteczkami- przywieszkami, opatrzonymi w „złote myśli” naszych wolontariuszy, stanowił zwieńczenie naszych wspólnych działań. Dzięki zaangażowaniu całej społeczności szkoły udało się zebrać nieco ponad 700 zł.!!!
Staszicakom nie zabrakło polotu, kreatywności i talentu, także do śpiewania!
Warto wspomnieć, że uczennice z klas IIc i IId : Oliwia Dudzińska, Hania Wawrzyniak, Kamila Sitarz, Zuzia Cyba, Martyna Seweryn, podczas uroczystego koncertu zaśpiewały m.in. utwór zespołu Dwa plus Jeden – “Chodź pomaluj mój świat”…
”Na żółto i na niebiesko…” brzmiały dalsze słowa piosenki, która nie straciła na swej aktualności. Bo jak nietrudno się domyśleć to barwy Ukrainy i pomoc dla uchodźców z kraju ogarniętego wojną, stanowiły główny cel obchodów Dnia Dobra Caritas. Obecni na niedzielnym koncercie: biskup diecezji sosnowieckiej ks. Grzegorz Kaszak i dyrektor sosnowieckiej Caritas ks. Tomasz Folga gratulowali obecnym na uroczystości młodym artystom. Obok staszicanek wystąpiła jeszcze grupa licealistów z Olkusza oraz wspaniały chór młodzieży z Ukrainy. To był dla nas wyjątkowy czas – pełen radości, uśmiechu i satysfakcji z tego, że udało się dobrem podzielić!
Jak powiedział św. Jan Paweł II „czymże jest miłosierdzie jak nie ostateczną miarą miłości, która zstępuje w samo centrum zła, aby je dobrem zwyciężyć?”.
