Wzruszenie, podziw, duma i ogromna radość – to uczucia, których osobiście doświadczyliśmy, podczas uroczystości przyjęcia święceń diakonatu przez Tomasza Jaskułę, z rąk Księdza Biskupa Grzegorza Kaszaka!
Uroczystość odbyła się 23 maja, tradycyjnie w wigilię Wniebowstąpienia Pańskiego, w rodzinnej parafii jednego z nowych diakonów – św. Barbary w Jaworznie-Podłężu, skąd pochodzi Wojciech Jarczyk – kleryk, który przyjął święcenia wraz z Tomkiem. Rodzimą parafią naszego wyjątkowego Absolwenta jest Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Sosnowcu.
Tomasz Jaskuła niewątpliwie należy do grona wybitnych Absolwentów naszego Liceum. Maturę zdał w roku 2009. Zaraz później podjął studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na Wydziale Matematyki Stosowanej, które ukończył z tytułem magistra już w czasie formacji seminaryjnej.
Tak się złożyło, że miałam zaszczyt i przyjemność uczyć Tomka religii. Zawsze dobrze przygotowany do lekcji, stale pogłębiający swoją wiedzę, nie tylko teologiczną, skupiony, otwarty na świat i ludzi – ich problemy i wątpliwości. Potrafił zgromadzić wokół siebie rówieśników ze szkoły i zachęcić ich do wspólnej modlitwy i czytania Słowa Bożego, podczas długiej przerwy w szkole! Sam wzrastał w klimacie Oazy Młodzieżowej, czyli w Ruchu Światło – Życie, którego założycielem był ksiądz Franciszek Blachnicki.
Zamiłowanie do liturgii, stała formacja duchowa, zarówno indywidualna, jak i wspólnotowa, niewątpliwie stanowiły podłoże dalszych wyborów życiowych Tomka…
Ogromny szacunek i gratulacje należą się jego Rodzicom, którzy w procesie wychowania do wartości chrześcijańskich odegrali najważniejszą rolę! To Oni, zajęli honorowe miejsce podczas uroczystości Syna. Wśród gości zaproszonych na to wyjątkowe wydarzenie był również Pan Dyrektor naszego Liceum – Grzegorz Walotek, dawniej – wychowawca Tomka i jego nauczyciel matematyki oraz nauczycielka religii – obecnie i kilkanaście lat temu – Anna Matusewicz.
Msza święta z udzieleniem święceń diakonatu, nieco różni się swym przebiegiem od Mszy świętej, w jakiej uczestniczymy zazwyczaj w naszych parafiach. Sama liturgia święceń w ścisłym sensie rozpoczyna się tuż po odczytaniu Ewangelii. Kandydaci są przedstawiani biskupowi i wszystkim zgromadzonym. Następnie ma miejsce homilia, mająca wyjaśnić sens życia i posługi diakonów.
„Nie byłoby tej dzisiejszej uroczystości, (…) gdyby nie dwa seminaria – to wyższe, duchowne, ale też to, o którym św. Jan Paweł II mówił seminarium domowe – rodzina” – rozpoczął swoje kazanie Biskup, dziękując rodzicom i rodzinom nowych diakonów za ich trud włożony w wychowanie przyszłych kapłanów. Odwołując się do słów Prymasa Tysiąclecia, kard. Stefana Wyszyńskiego, podkreślał, że człowiek chcący odkryć i rozwinąć swoje powołanie musi spoglądać na Maryję i Jej zawierzyć, skoro zrobił to nawet Bóg. Zwrócił uwagę, że Maryja, będąca wszak Matką Kapłanów, jest też wzorem służby drugim, jakiej Bóg oczekuje od każdego z nas.”
Po wysłuchaniu homilii kandydaci złożyli przyrzeczenia. Potwierdzili pragnienie przyjęcia święceń i wynikających z nich zobowiązań. Należą do nich: celibat, codzienna modlitwa Liturgią Godzin (5 razy w ciągu dnia) i posłuszeństwo biskupowi diecezji, w której będą posługiwać oraz wypełnianie zadań związanych z posługą diakona. Są to przede wszystkim: posługa słowa (odczytywanie Ewangelii, głoszenie kazań), sprawowanie sakramentów i innych obrzędów (chrzest, rozdzielanie Komunii, udzielanie błogosławieństwa, asystowanie przy ślubie i wiele innych) oraz tzw. posługa miłości, której wyrazem jest gotowość służby, zwłaszcza na rzecz ubogich.
Jednym z bardziej wzruszających momentów była następująca zaraz potem Litania do Wszystkich Świętych. Kandydaci modlili się, leżąc krzyżem. Tę postawę liturgia rezerwuje dla szczególnych momentów – święceń, wieczystych ślubów zakonnych oraz Liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek. Po jej zakończeniu odmawiana jest modlitwa święceń, a po niej nowi duchowni zakładają typowe dla diakonów szaty mszalne. Na sam koniec biskup podaje im księgę Ewangelii oraz przekazuje znak pokoju. Od tej pory – po raz pierwszy – uczestniczą we Mszy świętej „po drugiej stronie”.
„Chociaż uroczystość wydaje się bardzo poważna i podniosła, to z pierwszych święceń zapamiętam przede wszystkim niezwykle radosną atmosferę” – powiedział nam diakon Tomasz. „Wydaje się, że w takim momencie człowiek bardzo wiele oddaje, ale – tak jak w czasie ślubu – tak naprawdę chodzi o oddanie się komuś drugiemu, kogo się bardzo kocha i dlatego znacznie więcej zyskuje się niż traci. I chyba było to widać po wielu osobach, które były wtedy obecne w kościele – mimo że wiele z nich nie do końca ma świadomość, czym ten diakonat w ogóle jest, to jednak przeważyło poczucie, że nas dwóch się na to, nie całkiem zrozumiałe dobro, decyduje, w całkowitej wolności i bardzo na nie czeka. Widać to było zwłaszcza wtedy, kiedy rodzina czy przyjaciele po raz pierwszy przyjmowali Komunię akurat ode mnie – i kiedy podchodzili otrzymać Ciało Pana Jezusa, to nikomu się nie spieszyło i nie przeszkadzało, że poprzednia osoba „w kolejce” dłużej niż zwykle celebruje ten moment”.
Nowi diakoni w czasie ostatniego roku formacji seminaryjnej będą mieli także swoją praktykę w parafiach diecezji. Diakon Tomasz Jaskuła odbędzie ją w parafii św. Maksymiliana w Olkuszu.
To oczywiście nie pierwszy raz, kiedy Absolwent naszego Liceum przyjmuje święcenia. Najbardziej znanymi duchownymi ze „Staszica” są ks. prof. Marek Starowieyski, najwybitniejszy polski patrolog (patrologia to nauka zajmująca się badaniem pism ojców Kościoła – najważniejszych pisarzy starochrześcijańskich), ks. dr Grzegorz Koss, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin w naszej diecezji (a także absolwent… medycyny) i ks. Jarosław Kwieceń, były rzecznik prasowy Diecezji Sosnowieckiej.
Gratulujemy naszemu Absolwentowi – diakonowi!
Życzymy Wszelkiego Dobra!
Anna Matusewicz
Serdecznie zapraszamy do przeglądania galerii z wydarzenia.
