Tym razem okazją do spotkania był koncert w ramach Festiwalu Katowice Kultura Natura, a ściślej mówiąc jego części poświęconej Duchowości – tak, przez duże D, czego zapowiedź można było znaleźć w programie koncertu. Oto jego fragment:
„Symbol światła jest obecny w każdej religii, a walka duchowa pomiędzy siłami światła i ciemności stanowi treść wielu wierzeń. Jednoczęściowa VII Symfonia C-dur J. Sibeliusa ukazuje różnorodność kolorów w monotonnym, fińskim krajobrazie, a jej zakończenie tajemniczo prowadzi do wiecznego światła. Dziewięć pieśni Les Illuminations B. Brittena przedstawia szalone wizje poety A. Rimbauda będące jednocześnie olśnieniami, chwilami objawiającego się światła. Fanfara staje się znakiem zerwania z rzeczywistością i kluczem do zrozumienia przesłania utworu. IX Symfonia C-dur F. Schuberta określona przez R. Schumanna jako „niebiańskie dłużyzny” obok pochwały panteistycznego świata natury jest także gloryfikacją chrześcijańskiego Boga – światłości prawdziwej.”
Nieco skonsternowani wymaganiami stawianymi przed słuchaczem zaryzykowaliśmy jednak udział w koncercie i po raz kolejny nie zawiedliśmy się. Wszystkie „światłości prawdziwe”, „chwile objawienia” i „niebiańskie dłużyzny” niemal materializowały się przed nami za sprawą niematerialnych przecież dźwięków. Jeśli do mistrzostwa kompozytorów, orkiestry i dyrygenta dodać jeszcze krystalicznie czysty i baśniowo uwodzicielski sopran Claire Booth, to bez przesady można ten koncert określić mianem muzycznej uczty.
I jeszcze jedna niespodzianka tego niezwykłego wieczoru. Otóż w spotkaniu wzięła udział grupa osób niesłyszących i niedosłyszących. Jak widać (i słychać), słynna siedziba NOSPR-u posiada niewiarygodne wręcz warunki akustyczne, które pozwalają chłonąć dźwięki nie tylko za pomocą słuchu. Fizyka? Magia? Tę fascynującą zagadkę postaramy się rozwiązać podczas kolejnego, oby równie udanego koncertu – uczniowie klas: 2ga, 1mat1 i 1mat2
